Doorgaan naar hoofdcontent

Over ons


Bühne is het literair-cultureel tijdschrift van uitgeverij Aspekt. Onder redactie van uitgever Perry Pierik, vele jaren Margreet den Buurman en later Frank Heine, biedt het een groot scala aan interessante artikelen van  veel maar zeker niet uitsluitend aan Aspekt verbonden auteurs. De inspiratie tot Bühne gaat ver terug. De eerste uitgever van Die Weltbühne, een weekblad voor kunst, politiek en economie, was Siegfried Jacobson. Het tijdschrift uit Berlijn, dat in het najaar van 1905 voor het eerst verscheen, ontwikkelde zich tot een podium voor veel auteurs en journalisten tijdens het interbellum. De machtsovername door Hitler in 1933 maakte een einde aan een bijzondere culturele, literaire en historische ontwikkeling. Het fascisme kreeg definitief voet aan de grond en Europa begon aan de lange mars richting Tweede Wereldoorlog. Het met veel élan ontpopte nieuwe cultureel engagement uit de jaren twintig, waarin het tijdschrift Die Weltbühne een niet onbelangrijke rol speelde, kwam hiermee hardhandig aan zijn eind. Voor velen die betrokken waren geweest bij dit blad was het een spreekbuis, leerschool en soms een eerste podium tot wereldsucces. In 1924 debuteerde bijvoorbeeld de achttienjarige Klaus Mann in Die Weltbühne met drie essays. Op de heroïek volgde de tragiek. Velen die hun naam aan het blad verbonden gingen ten onder in de oorlog of stapten zelf uit het leven. Wat bleef was “de goud omrande herinnering” aan Die Weltbühne, dat ooit was opgericht door Siegfried Jacobson. Het huidige tijdschrift Bühne is natuurlijk geen kopie, zelfs geen eigentijdse variant. Bühne is een ode en een onderstreping van het feit dat cultuur zijn weg moet vinden, ongeacht het politieke of economische klimaat. Daarom dit tijdschrift van Aspekt, ontstaan in een tijd van crisis, maar vol onverbeterlijke overtuiging dat het letterenland bouwt aan de eeuwigheid.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Aan kinderen in Gaza

Aan kinderen in Gaza  -   Admira Fazlic

Interview met Marcel van Brandwijk n.a.v. zijn nieuwe roman 'Gehavend Kruis'

Je hebt inmiddels een behoorlijk oeuvre op je naam staan, boeken gesitueerd in de Middeleeuwen: historische romans. Je hebt een achtergrond in het onderwijs, ik kan me voorstellen dat er een verbintenis tussen is? De ervaring opgedaan in het onderwijs en mijn voorliefde voor geschiedenis zijn van grote invloed geweest op zowel keuze om te gaan schrijven als op de inhoud van mijn boeken. Voor de klas heb ik mij de vaardigheid van vertellen en het combineren van feiten met fictie aangeleerd. Daar is geschiedenis als geen ander vak geschikt voor. Het gaat immers over het verleden van de MENS. Binnen een historisch kader kan je volop fantaseren hoe het leven van onze voorouders in dat verleden verliep. Eén van mijn vaste tips voor leerlingen was: ‘geschiedenis moet je niet leren, je moet het beleven’. Oftewel, stap in de tijd van de…!   In wat voor huis groeide je op, en speelden boeken en of literatuur en geschiedenis een belangrijke rol? De eerste jaren van mijn leven woonde ik met mijn

Met Ron Brandsteder op Hawaii

Ach hij is en was altijd zo’n aardige en keurige jongen’, mijmeren Martine en Louise Fokkens, beter bekend als de ouwehoeren, over hun jeugdvriend Ron Brandsteder. In de roddelblaadjes staan de laatste tijd wat sombere berichtjes en hij is gestopt met zijn radiorubriek. De jaartjes gaan blijkbaar tellen. ‘Ons Amsterdam van vroeger was veel kleiner’, vertellen de dames, ‘je kende bijna iedereen of je had bij ze op school gezeten. Ron z’n opa woonde in |Amsterdam-west , ergens bij het Vondelpark en onderweg daar naar toe wipte hij vaak even langs. Bij cafe Pleinzicht zagen we hem staan met zijn brommertje en als Louise even tijd had gingen ze samen op pad, achter op het Puchje. Vorig jaar hadden de dames Fokkens en Brandsteder nog uitgebreid op het leven geproost. Bij Zandvoort aan Zee waren ze elkaar tegen het lijf gelopen. Ron had daar zijn  radiostudio en junior was er ook. De lucht was blauw, de muziek vrolijk, en tropische planten bewogen mee met de zilte lucht. Het leek Hawai wel d