Alle edities

Bühne 17

In een tijd waarin papieren culturele tijdschriften schaars zijn geworden verschijnt er deze zomer zomaar weer een Bühne van meer dan tweehonderd pagina’s. Maar laten we ons vooral niet door de omvang laten imponeren, want voor Uitgeverij Aspekt gaat het ook in dit tijdschrift om de inhoud.

We houden deze tekst kort, want wat hier staat is alleen maar bedoeld om u nieuwsgierig te maken naar de inhoud; de inhoudsopgave hierbinnen is vollediger en de inhoud zelf zal u wellicht bevallen: korte verhalen, literaire verhandelingen, gedichten, kunstbeschouwingen en kunstenaarsportretten. De aandachtige Bühnelezer zal vertrouwde auteurs ontmoeten en inmiddels bekend zijn met de vaste rubrieken, zoals # Selfie, # Locatie en # Truusjes Keuze. Met een enkele nieuwe auteur is evenwel een verbreding van het auteursveld ingezet.

Tenslotte wordt in ‘Ten geleide’ melding gemaakt van een oproep om te komen tot een themanummer van Bühne (zie aldaar). Het is een aansporing voor elke vaardige schrijver met affiniteit met het thema ‘Het beschreven leven’.

Bühne 16

Hier is hij dan, de nieuwe Bühne, de zestiende al weer, en dat nog steeds op papier. De lezer heeft hiermee dan ook weer een rijke uitvoering in handen met bloemrijke poëzie en fraai proza.

Zo geeft deze uitgave gedichten prijs van Perry Pierik, Bère Miesen, Alja Spaan en Colien Rijnders, korte verhalen van Reindert Brongers, Eric Klarenbeek , Robbert Jan Swiers, Ries Roowaan en Paul Dentz, essays van Dorian d’Oliveira, Jeannick Vangansbeke, Kees van der Vloed en Floris van den Berg. Daarnaast twee kunstbeschouwingen van Hans Sizoo en Perry Pierik. En dan de vaste rubrieken: #Locatie, van Puck van der Land, #Selfie, van Cindy Bakker, en – nieuw - Truusjes Keuze, een persoonlijke selectie van Marjon Nooij van recentelijk verschenen boeken.

Essays en verhalen zijn misschien nogal abstracte begrippen, daarom een korte opsomming wie en wat de lezer in deze Bühne zoal tegenkomt: kunstenaar Pieter Holstein, Dr. Caligari, Stefan Zweig, urbex-fotografie, Willem Brakman, een maatschappijbeschouwing, kunstenaar Tarik Sadouma, een eerste telegraafkabel en nog veel meer.

Bühne 15

Wim Zaal ontviel ons. Deze oude ridder van de pen, voormalig kunstredacteur van Elsevier verstond als geen ander de kunst van het woord. In zijn Tik van Italië keek je niet tegen de gevels van de huizen aan, maar je sloop naar binnen. Hij gaf je die gewenste blik achter de coulissen, dat tipje van de sluier waarom je een boek koopt. Op de vierkante meter speelde zijn wereld af, maar wie bereid was om op te kijken begreep dat het in werkelijkheid het kleine in het groot was. Voor wie het uitzicht op de schouder van de reus niet kon verdragen kreeg de wereld compact in een luciferdoosje aangeboden. Opgetekend met een blok op schoot bij een puntje appeltaart in zijn vertrouwde Muiden, beschreef hij de levens van Zouaven tot Blavatsky, van Lou de Palingboer tot Kaspar Hausser.

Zoals Wim Zaal kennen de meeste schrijvers hun rafelranden en voorliefdes. De obsessie voor een klein thema, bepaalde paradijsvogels of vergeten plaatsen en boeken. De titels van Peter Leemeijer, Peter de Rijk, Ries Rowaan en Jan Roosen zeggen het eigenlijk al. Een voorval, de anekdote vertellen een eigen verhaal. Bühne tekende ze weer op. Voor u en tegen de vergetelheid.

Bühne 14

Onzekere tijden brengen de pennen in beweging. Ook deze Bühne getuigt hiervan. Frank Heine opent met een essay over de moderne westerse mens in een periode die om saamhorigheid vraagt. Zijn we niet teveel doorgeschoten in individualisme? Van Noud Bles komt een gedicht over wandelen in coronatijden. Op 8 december vorig jaar overleed Martin Ros, die een periode hecht verbonden was aan Aspekt. Van Niels van Bokhove en Perry Pierik een in memoriam. Geïnspireerd door de tijden waarin we leven schreef Bert van Galen een essay over de rol van spandoeken in de samenleving.

Boeiende essays komen van Paul Dentz, Andreas van Rompaey en Karel Wasch over achtereenvolgens Willem Brakman, Jacq Firmin Vogelaar en Dylan Thomas. De rubrieken #Selfie. #Locatie en #Kunst in beeld krijgen inhoud door Emy van Gorkom, Anneke Mooi en Hans Sizoo. Opmerkelijke en bijzondere verhalen van Hans Dütting, Rozita Franken, Hein Heijnen, Hans Kooger, Fred Magré en Robbert Jan Swiers maken van deze Bühne weer een divers, en afwisselend bewaarnummer. Veel leesplezier!

Bühne 13

In dit dertiende nummer van Bühne wil de redactie kort stilstaan bij vijfentwintig jaar Aspekt-uitgeverij, een mijlpaal die aandacht verdient. Margreet den Buurman bespreekt het reilen en zeilen van de uitgeverij aan de hand van een van de eerste fictiebundels die in de boekenweek van 1996 verscheen. Wat hierop aansluit zijn gedichten van Puck Pierik, die als het ware daarmee de volgende generatie representeert. Henk Vaessen schreef een kort maar krachtig laudatio en Sylvia Kamerbeek, ruim twintig jaar aan de uitgeverij verbonden, geeft een inkijkje vanuit haar vaste standplaats op kantoor.

De veelkleurigheid van Bühne wordt ook in dit nummer ruimschoots waargemaakt. Smaakmakende en inhoudelijk stevige essays komen van Dorian d’Oliveira, Ezra de Haan, Alfred Krans, Jeannick Vangansbeke, Bert van Galen en Wim Huijser. Limericks ter lering en vermaak komen van de dominee/auteur Anneke (ds. J.G.) Mooi en jazzgedichten herinneren ons eraan dat het leven gevierd moet worden. Met de korte verhalen van Ruud Alers, Reinold Widemann, Ries Roowaan en Peter Leemeijer, afgewisseld met de vaste rubrieken Kunst in beeld door Hans Sizoo en Locatie door Maran Olthoff wil dit bijzondere nummer van Bühne hier in ieder geval een aanzet toe geven.

Bühne 12

In tijden waarin het papieren tijdschrift een zeldzaamheid is geworden, heeft Bühne zich nog steeds overeind weten te houden. Ook dit nummer is weer gevuld met boeiende essays. In de rubriek Kunst in beeld buigt Hans Sizoo zich over een werk van de Twentse kunstenaar Rudy Klomp. Een essay van Jos Buurlage gaat over de historische ontwikkeling van het schrijversinterview, of over hoe een schrijver geleidelijk ook performer werd. Reindert Brongers buigt zich in een boeiend essay over de vraag waardoor de carrière van Hermine de Graaf uitdoofde en breekt een lans voor herwaardering. Ilona Verhoeven leverde een essay over ‘fotomania’ en Bart Haers plaatst de broedertwist tussen Thomas en Heinrich Mann over sociaal-politiek engagement in kunst in Europees historisch perspectief.

Prikkelende verhalen komen in dit nummer van Eric Klarenbeek, Hans van Willigenburg, Robbert Jan Swiers, Noud Bles, Jan Roosen en Marlène Hommes. Poëzie van Antoine Baars, Emy van Gorkom en Bère Miesen. De redactie wenst u veel leesplezier!

Bühne 11

…we buigen om Nemen De lange weg Huiswaarts Daar waar Het uitzicht het grootst is. 

Opent Perry Pierik in zijn gedicht. Maken verhalen ons uitzicht niet weids? In ieder geval wil Bühne in dit elfde nummer weer bijdragen aan vergezichten. Voor de vaste lezers presenteren zich vertrouwde namen: Jan Kleefstra, Ruud Alers, Hans Dütting, Hein Heijnen en Reinold Widemann. Gedichten over het landschap en de liefde worden afgewisseld met pakkende en soms hilarische korte verhalen. Het essay is in dit nummer ruim vertegenwoordigd. Uit de pen van Ezra de Haan vloeide een verhaal over Lord Byron in Zwitserland. Karel Wasch schreef een herinnering aan Dylan, van Dorian d’Oliveira kwam een interessant essay binnen over de historische film Mädchen in Uniform, Jeannick Vangansbeke leverde een essay over Heinrich Heine. 

Mireille Bregman maakt haar opwachting met een rubriek Boek en Nieuws over de stand van zaken in boekenland. Peter Leemeijer debuteerde in Bühne als schrijver van fictie. Hij komt met een tweede verhaal. In de rubriek #Kunst in beeld bespreekt Hans Sizoo het werk van Annette Ong. Kees Godefrooij, Ries Rowaan, Maria Janssen en Bert van Galen leveren bijdragen met gedichten, een pakkend kort verhaal en de rubrieken #Selfie en #Locatie. Een verhaal van thrillerschrijfster Ingrid Rensen en een powerpresentatie van Irma Lohman maken deze Bühne weer tot een verrassend podium voor vele talenten. Het is de redactie wederom weer gelukt een mooi bewaarnummer te maken!

Bühne 10

Ter hoogte van Abcoude waren de wolken donkerder dan de lucht bij nacht…

Gaat de eerste strofe van het openingsgedicht door Perry Pierik. Een beeld doemt vervolgens op van een keurig aangeharkt landschap waar een onheilspellende, benauwende sfeer van uitgaat. Tijd voor straatrumoer dus in de lage landen.

Het tiende nummer van Bühne wil u verrassen met boeiende essays, korte verhalen en poëzie van 17 auteurs. Nieuw is de rubriek Kunst in beeld door kunsthistoricus Hans Sizoo, die in ieder nummer een kunstwerk in het centrum zal plaatsen. In dit nummer een werk van Jörg Remé. Een bijzonder interview ook in dit nummer met de beeldend kunstenaar Joost van Santen die dit jaar 90 is geworden. Jan de Rooy haalt herinneringen op aan diens zus, de dichteres/vertaalster en schrijfster Louise van Santen (Wiesje). Bühne is uitgegroeid tot een ideologievrij podium voor meer gevestigde, en beginnende auteurs, die in een kleurrijke afwisseling van zich laten horen. Gedichten in dit nummer van Rense Sinkgraven, Antoine Baars, Hans van Willigenburg en Marlène Hommes. Essays van Alfred Krans, Jacques Neeven en Annabel Junge. Een Selfie van Ilona Verhoeven, dit naast – of in aanvulling op - een kort verhaal. Frank Heine verzorgde de rubriek Locatie. De redactie wenst u veel leesplezier!

Bühne 9

Mensen zijn het cement tussen steen en staal...

Aldus Perry Pierik voor dit nummer. Het is opnieuw gelukt u te verrassen met een mooi en divers najaarsnummer van Bühne. Ezra de Haan – pseudoniem van de radiomaker/literair journalist en schrijver Peter de Rijk – schreef een essay over de laatste grote zeeslag met zeilschepen in 1827 in Navarino voor de kust van Griekenland. Jan Kleefstra schreef een poëtisch stuk over de betekenis van landschap in ons aardse bestaan. Van een andere orde, maar minstens zo lezenswaardig, is een essay over Thomas Bernhard van Reinold Widemann. Voor deze Bühne verrast Ruud Alers met zijn korte verhaal Een haak aan het plafond. Suspense is bij Alers nooit ver weg.

Dorian d’Oliveira, (pseudoniem), brengt de Duitse expressionistische film tot leven. Een van de belangrijkste films in die periode was Metropolis. Terecht gaat het in zijn essay over Thea von Harbou, die samen met Fritz Lang het script ervoor schreef. De rubriek #Selfie is deze keer ook van d’Oliveira. Hélène Jolles roept mei ’68 terug in de herinnering. Ze woonde in die periode pas getrouwd in Parijs. Noud Bles levert een bijdrage met een historisch verhaal over Mozart dat deels leunt op feiten.

Pieter Jan Verstraete schreef een essay over Otto Weininger, een memorabele én discutabele filosoof in het fin de siècle Oostenrijk, die op zijn 23e in Wenen zelfmoord pleegde in de sterfkamer van Beethoven. Gevoel voor drama kan Weininger niet worden ontzegd. Een primeur komt van de radiomaker/journalist Bert van Galen. Hij wist de hand te leggen op een nooit eerder gepubliceerd interview met Armando. Bart Haers en Peter Leemeijer komen respectievelijk met een stevig essay en met een kort verhaal: het voorliggende najaarsnummer zal u kortom weer kunnen boeien!

Bühne 8

‘Kleurrijk Palet van Keuzes’

Opent Perry Pierik dit voorjaarsnummer. Zijn gedicht Afdruk is een ode op de veelkleurigheid van het leven. ‘Kleuren vermengen zich en verrijken’…Wat we maken is altijd ook weer onvolmaakt, als het leven zelf. Maar laat toch een afdruk achter.

Ook dit achtste nummer van Bühne wordt met trots gepresenteerd. Van de journalist Reindert Brongers het verhaal Een oude piano over een verhuizing naar een verpleeghuis. Maran Olthoff publiceert een herinnering aan een logeerpartij bij Roald Dahl. De beeldend kunstenares Mathilde Renes schreef een zelfportret, Hans van Willigenburg komt met een verhaal over het lezingencircuit en Maria Janssen doet verslag van een orkaan op Sint Maarten die ze in 1995 persoonlijk meemaakte. Frank Heine over Bredero, Hein Heijnen & Merik van der Torren schreven duetten, Robbert Jan Swiers brengt sferen van vroeger tijden tot leven en Wieke Mulier brengt geestige doordenkertjes. Breekbaar zijn de gedichten van Maarten Barok en Alfred Krans schreef een essay over de tijdgeest. De theoloog/auteur Eric Klarenbeek voert ons in zijn verhaal terug naar de tachtigjarige oorlog. Een veelzijdig nummer kortom vol verhalen, gedichten en essays.

Bühne 7

‘De zee rook naar citroen Al van ver Mijn hoofd uit het raam van de taxi’

Is de eerste strofe van het openingsgedicht Melilla door Perry Pierik. ‘Verwachting’ is het motto van dit najaarsnummer – iedere dag nieuwe kansen, staat met zoveel woorden in het redactioneel.

Bekende namen bij vaste Bühne-lezers zijn Ezra de Haan, Hans Dütting, Reinold Widemann, Jan Kleefstra, Ruud Alers en Pieter Jan Verstraete. De Haan, pseudoniem van de schrijver/publicist/radiomaker Peter de Rijk, komt deze keer met een verhaal over de sporen van Samuel Beckett in Hamburg. Widemann schreef een hilarisch verhaal over de reddingswekker. In de 19e eeuw was men bang om levend begraven te worden. De z.g. reddingswekker moest in dat geval letterlijk redding bieden. Van Dütting wordt deel twee van zijn miniaturen over de tango gepubliceerd en Kleefstra komt met een lofzang op het landschap van het Lage Midden. Verstraete schreef over de Duitse historicus en filosoof Julius Langbehn (1851-1907). Alers verzorgt in dit nummer de rubriek #Locatie. Dina-Perla de Winter staat garant voor een #Selfie. Nieuwkomers in Bühne zijn Jan de Rooy, Ali Hiemstra, Puck van der Land, Noud Bles, Pieter Sparre, Doede Nauta en Bert van Galen. Het zevende Bühne–nummer is weer een mooi, kleurrijk bewaarnummer dat u niet mag missen!

Bühne 6

‘Oogopslag met smalle schouders trotseren het leed Alle dag’

Valentin Serov, de Russische kunstschilder die in zijn tijd grote roem verwierf (1865-1911) vormt de inspiratiebron voor dit aprilnummer. Perry Pierik opent met een gedicht over hem. We zijn allen gelukzoekers, maar in geluk ligt ook altijd tragiek besloten: geluk is een tijdelijke toestand. De bijdrage van Frank Heine sluit hier mooi bij aan. Hij schreef een kort verhaal over een laatste muziekrepetitie en een gedicht over ouderdom. Marlène Hommes is in dit nummer present met subtiele, sensitieve verhalen. Van Alfred Krans komt een prikkelend essay over Ernst Glaeser, van wie hij Jaargang 1902, jeugd tussen traditie en revolutie vertaalde.

Antoine Baars, Tine Hertmans, Paul Dentz, Hans van Willigenburg, Janice Deul, Jaap van den Berg, Celeste Lupus, Ton Toutnou, Salima el Musalima, Hans Dütting, Eric Klarenbeek en Robbert Jan Swiers: essays, korte verhalen en poëzie wisselen elkaar af in wederom een kleurrijk, betrokken, en bovenal een lezenswaardig voorjaarsnummer van Bühne.

Bühne 5

’We slenteren langs de muur En afgebladerde pamfletten In een stad vol geweten.’

Dit nummer van Bühne staat weer garant voor 168 pagina’s leesplezier. Niet alleen Aspekt-auteurs onder wie Ruud Alers, Hans Dütting, Irma Lohman, Celeste Lupus en Reinold Widemann laten zich van hun beste kant zien in het korte verhaal of gedicht, ook auteurs van buiten hebben voor Bühne de pen ter hand genomen: Ezra de Haan, Berthold van Maris en Karel Wasch leverden prikkelend leesvoer. Het vijfde Bühne-nummer is weer divers en kleurrijk en bevat kortom alles wat we van een literair-cultureel tijdschrift mogen verwachten.

Bühne 4

Bühne - gelukkig weer een echt literair-cultureel tijdschrift, op papier!

Dit nummer van Bühne staat weer garant voor diepgang én voor diversiteit door uiteenlopende bijdragen van aankomende of gevestigde literaire talenten. Essays, korte verhalen en poëzie wisselen elkaar af in een kleurrijk palet met als bindende factor liefde voor het geschreven woord. Kan religie, of een religieus besef, nog een antwoord bieden op de gewelddadigheden uit naam van religie in de huidige tijd, vraagt Perry Pierik zich af in het inleidende gedicht. Jan Kleefstra komt vanuit een persoonlijke fascinatie met een essay over Samuel Beckett. Hermann Hesse vertaler Alfred Krans schreef een essay over de visie van Hesse op het christendom. Hilarisch is het korte verhaal van Maran Olthoff, die ongewild in een begrafenis terechtkomt. Reindert Brongers schreef een drieluik korte verhalen voor Bühne en Sharmeen Boedhoe komt met een kort verhaal over de dood. Marlène Hommes heeft in een sensitief betoog het thema van afwijzing uitgewerkt. Het vierde nummer van Bühne is kortom weer een mooi bewaarexemplaar in de reeks!

Bühne 3

“De inhoud is even divers als apart, reportages, poëzie, (korte) verhalen en columns volgen elkaar in rap tempo op”

- Rory Ceulen in Boekennieuws

In dit nummer van Bühne is er plaats ingeruimd voor het jubileum-jaar van Aspekt. De uitgeverij, die in 1995 met een eerste aanbieding kwam, bestaat twintig jaar. Perry Pierik staat kort stil bij de geschiedenis van de uitgeverij en Sylvia Kamerbeek, een van de steunpilaren vanaf het eerste uur, geeft een inkijkje in wat er zoal kan spelen op een doordeweekse dag.

Literatuur is in dit nummer ruim vertegenwoordigd. Ezra de Haan publiceert drie verhalen over literaire reizen. Marlène Hommes komt met haar gevoelige verhaal Sporen in het krijt. Hans Dütting laat weer van zich horen met een gedicht in vertaling en een kort verhaal met de aansprekende titel Tegen melancholie bestaat geen medicijn.

Opinie komt onder meer van Bart Haers uit Brugge. De reisjournalist en Noord-Korea specialist Henk Weltevreden verzorgt de rubriek ‘Locatie’. Perry Pierik geeft een preview van het boek van Friedrich Sternberg. Ook zal het in dit nummer weer gaan over Thomas Mann en de zijnen. Poëzie is er van Sharmeen Boedhoe.

Bühne 2

‘Draaiende curven van schoonheid en verleiding, spiegelen een horizon buiten bereik.’

Dit is de eerste strofe van het openingsgedicht Lilith door Perry Pierik, voor het tweede nummer van Bühne. Het gedicht gaat over verleiding, die van de oervrouw, de Oudtestamentische Eva, maar ook in bredere zin: verleiding als drive voor overgave, die nooit zonder gevaar is.

In dit tweede nummer van Bühne gaat het over Roald Dahl, geportretteerd door Maran Olthoff, die jarenlang zijn vaste redacteur was voor Nederland. Hans Kooger levert een verhaal uit zijn recente bundel Transit, Hans Dütting vertaalde voor Bühne Dylan Thomas.

Uit Vlaanderen komt Bart Haers met ‘Locatie’, en Trudy Kunz maakt het ‘Selfie’. Sylvia Duijm geeft in dit nummer een bijzondere kijk op kleding en mode.

Bühne 1

“Zeldzaam zijn zij, de onafhankelijken van geest, bouwend aan het fundament van verdraagzaamheid”, schrijft de auteur en uitgever Perry Pierik in het openingsgedicht. Hij liet zich hiervoor inspireren door Stefan Zweig, van wie de foto op de omslag prijkt.

Het nieuwe literaire en culturele tijdschrift van Aspekt. Bühne wil cultuur waarborgen in een tijd waarin het veel gaat over de crisis en over bezuinigingen, afgezien van de spanningen op het wereldtoneel. Maar ook zal Bühne u verrassen en inspireren door de veelsoortige, en kleurrijke bijdragen.

Want verrassend is het eerste nummer zeker met verhalen zoals van Jan Best de Vries over zomers in de jaren ’50 en van Hans Wissema over een reis vol melancholie van Chita naar Chabarovsk.

Boeiende en lezenswaardige essays komen onder meer van Rob Molin, van wie dit jaar een biografie verscheen over Bertus Aafjes. Richard Ernest, vertaler uit het Tsjechisch, introduceert in Bühne Jan Zábrana voor het Nederlandse publiek. Ingetogen zijn tot besluit de gedichten van Gerrit Sangers.