Hij is niet meer, de kleine grote man uit Arnhem, Hans Kooger. Onrust in ons hart, tot het rust vindt in U, stond boven het kaartje, en zijn volledige naam Johannes (Hans) Petrus Kooger. Hij kwam oorspronkelijk uit Amsterdam, maar ik kende hem alleen vanuit zijn Arnhemse tijd. Voor mij was hij verbonden aan Aat van Gilst, al even oud en inmiddels overleden. De een kwam uit Putten de ander uit het Gelderse , maar zij vonden hun weg naar de burelen in Soesterberg. Ik zie ze nog zitten, samen aan de tafel op de redactie. Twee krasse oude heren. We bespraken hun laatste boek, over verdedigingslinies, wallen, muren, afscheidingen. Bijzonder cultuurgoed. Ze waren duidelijk van ‘buiten het boekje’. Het onbewaakte slingerpad was voor hen veel interessanter dan de mainstream. Dat leverde prachtige gesprekken op. Ik kon me vaak niet inhouden en kwam met nieuwe grote thema’s die om drukwerk en een kaft schreeuwden. Het was Kooger die me dan even op wees dat de beide heren wel flinke tachtigplusse