Doorgaan naar hoofdcontent

Gisteren, op 5 november, vond in het Herinneringscentrum Kamp Westerbork de presentatie plaats van De Ruil, het nieuwe boek van Menno Kalmann.


INDRUKWEKKENDE BOEKPRESENTATIE IN HERINNERINGSCENTRUM KAMP WESTERBORK
DE RUIL van MENNO KALMANN (uitgeverij ASPEKT)
Frits Barend: “ Het is nogal wrang dat een Joodse Nederlander hier vrij kan en mag spreken, waar tegelijk een Joodse Israëliër wordt geweerd uit het Concertgebouw. En Joodse Israëliër is overigens geen pleonasme! Menno, je boek is helaas, helaas actueler dan ooit. Hoe raar het ook klinkt, toch van harte mazzeltov met je prachtige boek “De Ruil’. “
Onder grote belangstelling is op 5 november de historische roman De Ruil van auteur Menno Kalmann gepresenteerd.
Het eerste exemplaar werd in ontvangst genomen door schrijver/acteur/regisseur Edwin de Vries.
Onder de aanwezigen ook Anton de Goede, Ronny Naftaniel en Frits Barend, meelezers en daardoor ambassadeurs van het boek.

Tijdens de presentatie hield Frits Barend een vlammend betoog waarin hij de actuele relevantie van dit bijzondere verhaal benadrukte, mede naar aanleiding van het inmiddels veelbesproken Chanoeka Concert in het Concertgebouw.
_____________________________
Informatie over het boek:
De Zwitsers Nederlandse auteur Menno Kalmann (1957) vertelt het verhaal van zijn Joodse familie in de twintigste eeuw aan de hand van zijn halfbroer Michael, een jongetje dat concentratiekampen overleefde, samen met zijn moeder op de Palestina lijst kwam te staan en aan het einde van de oorlog ‘geruild’ werd tegen Duitse krijgsgevangenen in Palestina.

Deze roman laat zien hoe deTtweede Wereldoorlog mensen bijeenbracht en weer uit elkaar joeg, hen elke regie over het leven ontnam en hoe de eigen overlevingsdrang hen overleverde aan de grillen van het lot.
De vader van Michael verliest hem tijdens de enorme exodus van stateloze Joodse vluchtelingen uit het oog en beweegt op afstand hemel en aarde om zijn vrouw en zoontje uit de kampen te krijgen.
Dat Michael en zijn moeder het uiteindelijk overleven is deels te danken aan toeval en bizarre gebeurtenissen waardoor het verhaal trekken van een thriller krijgt.









Reacties

Populaire posts van deze blog

Aan kinderen in Gaza

Aan kinderen in Gaza  -   Admira Fazlic

Interview met Marcel van Brandwijk n.a.v. zijn nieuwe roman 'Gehavend Kruis'

Je hebt inmiddels een behoorlijk oeuvre op je naam staan, boeken gesitueerd in de Middeleeuwen: historische romans. Je hebt een achtergrond in het onderwijs, ik kan me voorstellen dat er een verbintenis tussen is? De ervaring opgedaan in het onderwijs en mijn voorliefde voor geschiedenis zijn van grote invloed geweest op zowel keuze om te gaan schrijven als op de inhoud van mijn boeken. Voor de klas heb ik mij de vaardigheid van vertellen en het combineren van feiten met fictie aangeleerd. Daar is geschiedenis als geen ander vak geschikt voor. Het gaat immers over het verleden van de MENS. Binnen een historisch kader kan je volop fantaseren hoe het leven van onze voorouders in dat verleden verliep. Eén van mijn vaste tips voor leerlingen was: ‘geschiedenis moet je niet leren, je moet het beleven’. Oftewel, stap in de tijd van de…!   In wat voor huis groeide je op, en speelden boeken en of literatuur en geschiedenis een belangrijke rol? De eerste jaren van mijn leven woonde ik met m...

Met Ron Brandsteder op Hawaii

Ach hij is en was altijd zo’n aardige en keurige jongen’, mijmeren Martine en Louise Fokkens, beter bekend als de ouwehoeren, over hun jeugdvriend Ron Brandsteder. In de roddelblaadjes staan de laatste tijd wat sombere berichtjes en hij is gestopt met zijn radiorubriek. De jaartjes gaan blijkbaar tellen. ‘Ons Amsterdam van vroeger was veel kleiner’, vertellen de dames, ‘je kende bijna iedereen of je had bij ze op school gezeten. Ron z’n opa woonde in |Amsterdam-west , ergens bij het Vondelpark en onderweg daar naar toe wipte hij vaak even langs. Bij cafe Pleinzicht zagen we hem staan met zijn brommertje en als Louise even tijd had gingen ze samen op pad, achter op het Puchje. Vorig jaar hadden de dames Fokkens en Brandsteder nog uitgebreid op het leven geproost. Bij Zandvoort aan Zee waren ze elkaar tegen het lijf gelopen. Ron had daar zijn  radiostudio en junior was er ook. De lucht was blauw, de muziek vrolijk, en tropische planten bewogen mee met de zilte lucht. Het leek Hawai w...